Kinezyterapia dla schorzeń

 

 

 

Kinezyterapia - leczenie ruchem, gimnastyka lecznicza. Podstawą tej dziedziny fizjoterapii są ćwiczenia ruchowe. Ruch staje się środkiem leczniczym, mającym wpływ na cały organizm. Zadaniem kinezyterapii jest maksymalne usunięcie niesprawności fizycznej i przygotowanie do dalszej rehabilitacji, np. społecznej.


Kinezyterapia dzieli się na miejscową i ogólną. Miejscowa - dotyczy bezpośrednio narządu zmienionego chorobowo, a ogólna - składa się z ćwiczeń części ciała nieobjętych chorobą.

 

Kinezyterapia najczęściej stosowana jest w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu, w zespołach bólowych kręgosłupa, po udarach mózgu, po zawale serca, w niektórych chorobach układu oddechowego, w chorobach reumatoidalnych, po zabiegach operacyjnych w jamie brzusznej, przed porodem...

 

Kinezyterapia może być stosowana jako podstawowa i jedyna forma leczenia (np.: w zachowawczym leczeniu wad postawy, bóle krzyża, bolesność stawu rzepkowo udowego, tendinopatie), lub jeżeli choroba wymaga leczenia operacyjnego, może być prowadzona zarówno w okresie przedoperacyjnym jak i po zabiegu. Istnieje wiele naukowych dowodów na skuteczność kinezyterapii (jej różnych form), stosowanej jako samodzielna metoda leczenia, w leczeniu schorzeń mięśniowo - szkieletowych.

 

W większości, nawet drobnych urazów narządu ruchu, w których kinezyterapia nie jest podstawową formą leczenia, powinno się ją zastosować po zakończeniu leczenia podstawowego, lub równolegle z nim. Kinezyterapię, często łączy się z innymi formami leczenia, w tym metodami fizjoterapii, w celu zwiększenia efektu terapeutycznego. Stosowanie kinezyterapii umożliwia uzyskanie maksymalnej poprawy utraconej funkcji, przywrócenie prawidłowej mechaniki, ułatwia wystąpienie procesów kompensacji, zabezpiecza przed wykształceniem nieprawidłowych stereotypów ruchowych (np.: zespoły bólowe kręgosłupa) lub przywraca już utracone (np.: kontrola nerwowo-mięśniowa), umożliwia prawidłowy przebieg procesów przebudowy tkanek po urazach i operacjach, przeciwdziała wtórnym zmianom w układzie kostno mięśniowym w postaci ograniczeń ruchu, zapobiega powikłaniom w układzie krążenia i oddychania, które mogą wynikać z długiego unieruchomienia.


Schorzenia, którymi zajmujemy się:


  • Skoliozy: w tym rotacyjne
  • Skrzywienia kręgosłupa
  • Wady postawy: koślawość i szpotawość stóp i kolan, wady pleców i klatki piersiowej
  • Rwa kulszowa
  • Rwa ramienna
  • Terapia poudarowa
  • Zaburzenia mięśniowe
  • Zaburzenia szkieletowe
  • Zaburzenia neurologiczne
  • Zaburzenia wentylacyjne (oddechowe)
  • Instruktaż ćwiczeń dla dzieci z instrukcją dla rodziców
  • Inne nie wymienione